Bugün Ağustos'un son günlerinden biri. Depresif gelir bu tarih bana.
1 çift nefret kusan göz olur bu mevsim.
Bugün Ağustos, Eylül'e daha çok var.
Ölümler kuşanmak için, intihar kıvamında yaşarken.
Dünü bugunü yarını sorgulamak yerine bu mevsim sadece şu saniye yargılanır.
1 Yıl artık tek mevsimden oluşur oda Eylül'de başlar.
Hiç bitmez, bitemez.
Oysa herşey Eylül'de başlamıştı
Ufak bir çocugun ufacık gözlerinde.
Terketmekten kastı, saniyelerle ölçülürken terkedilmenin yıllara sıvanmış tuğlaları örüldü önüne...
Arkasında karanlık...
Ve Eylül hiç bu kadar acı vererek bekletmemişti kendini.
Önümdeki aynada tebessüm eden bir çift göz bana neyi anımsatıyorsa o kadar nefret duyuyorum.
Sana, hayata ve bana verdiğin bu Ağustos mevsimine.
Sarhoş bir kalbin can yanmaması var şimdi duyduğum çığlıklarıda.
Titriyorum sana her kin kusuşlarımda.
Nefret Ağustos diğerlerinden farklı olmasıyla alakasız bir durumda.
Bugün 27 Ağustos
Ayrılığın, ölümün herşeyin ertesi günü.
Doğum günün kutlu olsun ölüm...
Nice mutlu yıllara Baba...
